WIEB - Wij Zijn Nog Jong (meer informatie) (winkel)
WIEB - Caramel
01 Wij Zijn Nog Jong
02 Marieke
03 De Tijd Nam Haar Mee
04 Ziende Blind
05 Engel Van Porselein
06 De Stad II
07 Whisky Zonder IJs
08 Softijs Met Discokorrels
09 Nog Één Laatste Slok
10 De Boer (dvd)
11 Jeanne d'Arc (dvd)
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Wij Zijn Nog Jong
Wij zijn nog jong,
met een heel leven voor ons en niets te verliezen
Kijk niet teveel om,
er is nog zoveel te zien en nog zoveel te kiezen
We hebben misschien niet de wijsheid,
maar wij, hebben de onbeperkte vrijheid,
want wij zijn jong
Wij zijn nog jong,
met een heel leven voor ons en niets te verliezen
Kijk niet teveel om,
er is nog zoveel te zien en nog zoveel te kiezen
Barst uit met de kracht van een vulkaan,
breek je los en laat je gaan
Leef dit leven
Want na morgen is gister niet meer,
en je leeft maar voor één keer,
en je leeft maar voor één keer
De tijd tikt door
Elke dag en elke nacht
De tijd tikt door
Beweeg je voort als een orkaan,
om nooit meer stil te staan
Want je hebt maar even
Voor je wordt opgegeven,
voor je wordt afgeschreven,
voor je wordt weggedreven
Dus leef!
Want na morgen is gister niet meer,
en je leeft maar voor één keer,
en je leeft maar voor één keer
terug naar boven
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Marieke
Ze haalt me op om middernacht,
tot twee uur ‘s ochtends dansen in de stad
Cola-light met een schijfje citroen,
en een flinke scheut Malibu
Vrolijk vlinderend door de kroeg,
met een drukke avond voor de boeg
Twintig charlatans op een rij
Ze danst met iedereen,
maar ze flirt alleen met mij
En iets anders wil ik niet,
voor zolang het ook duren mag
En iets anders hoef ik niet
Marieke maakt me blij
Ze fantaseert over vakantie aan zee,
en in haar dromen mag ik met haar mee
We spreken af op een zonnig terras,
drinken met twee rietjes uit hetzelfde glas
Zwemmen samen in de oceaan,
onder vallende sterren en de volle maan
Wanneer we vertrekken, ik heb geen idee
Maar als ze me ooit vraagt, ga ik direct met haar mee
En iets anders wil ik niet,
voor zolang het ook duren mag
En iets anders hoef ik niet
Marieke droom maar door
En iets anders wil ik niet,
verwarm mijn hand met jouw hand
En iets anders hoef ik niet,
voel mijn hart op jouw hart
En iets anders wil ik niet,
kus mijn mond met jouw mond
En iets anders hoef ik niet,
oh Marieke, Marieke maakt me blij
Ik zie de wereld door een roze bril,
en ik weet dat ik niet anders meer wil
Je denkt misschien dat ik verzuip in clichés
Maar ik weet wat ik zie in haar,
ik weet wat ik voel, voor haar
Oh Marieke, ma ma ma Marieke
Oh Marieke, ma ma ma Marieke
Ik wil jouw hand op mijn hart, jouw mond,
op mijn mond
En dat je altijd blijft dromen,
en niet stopt als de morgen komt
terug naar boven
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
De Tijd Nam Haar Mee
De zon schijnt door het dubbel glas op de vloer van grijze tegels
En iedereen die hier ooit komt, die komt maar voor heel even
Haar handen als gescheurd perkament op de hagelwitte dekens
En als ze praat, dan praat ze zacht, dan praat ze zacht en breekbaar
En praten moeten wij vandaag
De tijd nam haar mee,
van de laatste halte na een lange reis
De tijd nam haar mee,
voor onverwoestbaarheid betaalt ook zij de prijs
Slaap zacht, rust zacht
Vroeger kroop ik bij haar in bed, onder schots geruite dekens
Opnieuw proef ik de warme melk uit haar gekleurde bekers
We bouwden burchten van papier, boetseerden een vloot van schepen
in de koude deel van dit verlaten huis in de natte najaarsregen
De tijd nam haar mee,
van de laatste halte na een lange reis
De tijd nam haar mee,
voor onverwoestbaarheid betaalt ook zij de prijs
Slaap zacht, rust zacht
terug naar boven
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Ziende Blind
De glimlach om je mond is verdwenen,
je ogen staan vaal en je belt niet meer
De kleur van je haar, de geur van je huid
het hees in je stem
Maar je belt niet meer
Nooit meer
Hoe heeft het toch ooit zover kunnen komen
Verblind als ik was, door al mijn mooie dromen
Maar wat het oog niet ziet,
doet het hart geen verdriet
Wat een ander niet weet,
wat een ander niet weet
Ik loop weer alleen door de straten van de stad,
ik wist altijd al dat zij eenzaam was
Maar zo koud, zoals ik `t nu heb,
Heb ik het sinds lang niet meer gehad
Hoe heeft het toch ooit zover kunnen komen
Verblind als ik was door al mijn mooie dromen
En om jou hier nu aan te treffen,
in de armen, van een ander
Oh wat doet dat pijn
Ziende blind
Ogen hebben en niks zien
Ziende blind
Blijven dromen en niks zien
Ziende Zien
Oh ik wou, dat ik blind was geweest
Ziende blind
Ogen hebben en niks zien
Ziende blind
Blijven dromen en niks zien
Ziende Zien
Oh ik wou, dat ik blind was geweest,
voor jou
terug naar boven
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Engel Van Porselein
Ik kus de tranen van haar wang,
warm en vochtig, verdriet is klam
Snikkend op haar fiets
Achterop met haar naar huis,
door de drukte van de stad
Geen enkel woord
In haar kamer vol fel groen,
had ik alles willen doen
Om haar te helpen met haar pijn
Maar haar helpen kon ik niet,
de personificatie van haar verdriet
Ik ben het zout in de tranen,
die zij om mij weent, in de nacht
Ik weet nog dat ik je toen zag,
na een lange, bewolkte dag
Stralend als de zon
Zingend danste jij met mij,
breekbaar mooi ben jij voor mij
Als een engel van porselein
Maar in jouw kamer vol fel groen,
heb ik niks voor jou kunnen doen,
voor de scheuren in je wang
Lief, de heling zit niet in mij,
de lijm, dat ben jij
Ik wil het groen in je oog zijn,
dat fonkelt en straalt, als je lacht
Laat mij je glimlach zijn,
laat mij je schoonheid zijn
Maar nooit meer de tranen op je wang
Laat mij je fonkeling zijn,
laat mij je sprankeling zijn
Maar nooit meer dat verscheurende verdriet,
iets ergers dat is er niet
Jou pijn doen, is wel het laatste dat ik wil,
het laatste dat ik wil
terug naar boven
Het laatste, dat ik wil
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
De Stad II
Dit is het ritme, het heien van palen,
met mokerslagen tot diep in de grond
De torens verrijzen,
tussen dragline's en kranen
De stad breidt zich uit
Hoor mijn lofzang, ik eer de beschaving,
Hoe zij geeft en leeft, dag na dag
De stad is het bord, waar wij elkaar bestrijden
Zwart tegen wit
Zie de fietsen de auto’s, zie de treinen en wagens,
denderend voort van station tot station
Met duizenden mensen, en evenveel vragen
Wie zijn wij en waar gaan we naar toe?
Deze metropool bruist van het leven,
op de grote pleinen, in de nauwe stegen,
onder neonverlichting en de gloed van de maan
Hier verlegt men de grenzen,
praktiseert men de wensen
wankelend op de rand van het bestaan
Waar komen wij vandaan en waar gaan we naartoe?
Niets zal ons stoppen, om verder te gaan
Niets houdt ons tegen, want wij bestaan
Hier verlegt men de grenzen,
praktiseert men de wensen
wankelend op de rand van het bestaan
Waar komen wij vandaan en waar gaan we naartoe?
Wie houdt ons tegen, om verder te gaan?
Wie houdt ons tegen, om verder te gaan?
Wie houdt ons tegen, om verder te gaan?
Niets houdt ons tegen, want wij bestaan
terug naar boven-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Whisky Zonder IJs
Whisky zonder ijs, geen bullshit, geen gelul
Whisky zonder ijs, puur zonder flauwekul
Ze zingt koude rillingen over mijn rug,
haar stem gaat door merg en been
Ze gilt, krijst en fluistert met kracht
Ze slaat in als een steen
Als strohalmen knakken ze één voor één,
iedereen gaat om
Allen op de knieën voor deze vrouw,
iedereen gaat om
Ze drinkt haar whisky, zonder ijs
Ze drinkt haar whisky, zonder ijs
Oh iets mooiers is er niet
Ze drinkt haar whisky,
ze drinkt haar whisky,
zonder ijs
Ze drinkt haar whisky, zonder ijs
Ze drinkt haar whisky, zonder ijs
Oh iets mooiers is er niet
Ze drinkt haar whisky,
ze drinkt haar whisky,
zonder ijs
terug naar boven
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Softijs Met Discokorrels
Softijs met disco korrels, zomer in de stad
Voortgeduwd in die oude blauwe buggy,
en ik zweer je dat dat goed zat
Wat was de wereld groot, en wat was ik klein
Zonder enig idee van wat er komen zou
En nu twintig jaar later denk ik dikwijls terug,
en zing ik vrolijk voluit van geluk
Die blauwe lucht vol grote witte meeuwen,
vakantie aan ‘t strand
Potje koek uit opa’s grote rugzak,
en dan scheppen in ‘t zand
Grote zand kastelen aan die woeste kust,
maar ‘t wassende water liet ze nooit met rust
Één voor één daalden zij neer in de zee
En namen met hen al mijn dromen mee
Zand kastelen met mijn opa, die bouw ik niet meer,
de tijd nam hem mee
En die blauwe buggy, ik zak er doorheen,
ik sta weer op m’n eigen benen
Maar wat was ‘t een mooie tijd,
ik maak mijn verleden geen enkel verwijt
Ik zet deze woorden, hier op papier
Ik dans en ik spring, ik lach en ik zing
terug naar boven
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Nog Één Laatste Slok
Op een plek als deze,
kom je niet voor je plezier
Op een plek als deze,
teveel glazen bier
Sommige mensen,
hebben altijd geluk
En anderen, zoals ik,
oh die maken alles stuk
Nog één laatste slok, voordat ik ga
Nog één laatste slok
Jij zat goed,
en ik zat fout
Maar wat maakt dat uit,
nu je niet meer van me houdt
Nog één laatste slok,
een ander antwoord heb ik niet
En wat ik ook probeer,
ik doe je toch alleen maar verdriet
Nog één laatste slok, voordat ik ga
Nog één laatste slok
En dat is alles wat ik heb,
En dat is alles wat ik geef
Nog één laatste slok,
voor zolang als ik leef
Nog één, één laatste slok
terug naar boven
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
De Boer
De boer op zijn land,
benoemt nooit de waarde
Er is slechts het graan en de aarde,
en het brood op zijn plank
De koeien op zijn wei,
hoe zij het groene gras zo grazen,
elke ochtend vult hij de glazen,
met hun romig witte melk
Al zijn vaders gingen hem al voor
Torsten met gelijke vork het goudgele hooi
Hij vervangt slechts de steel van zijn kroon,
zoals hij ooit vervangen wordt door zijn zoon
Als die zijn bedstee inneemt met zijn kussen,
zal hij naast zijn vaders berusten,
in de koelte van de bladgroene kruin,
onder de voet van de berk in zijn tuin
Het zaaien van het zaad,
het oogsten van de oogst
Alles heeft zijn plaats,
in het verschreiden van de maanden
Al zijn vaders gingen hem al voor
Torsten met gelijke vork het goudgele hooi
Hij vervangt slechts de steel van zijn kroon,
zoals hij ooit vervangen wordt door zijn zoon
Als die zijn bedstee inneemt met zijn kussen,
zal hij naast zijn vaders berusten,
in de koelte van de bladgroene kruin,
onder de voet, van de berk, in zijn tuin
terug naar boven
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Jeanne d'Arc
Laat mij de schede zijn, de rust plek van uw zwaard
Laat mij het stiksel zijn, het goud op uw gewaad
Laat mij de deken zijn, uw warmte in de nacht
Laat mij de roeping zijn, bron van al uw kracht
Ben ik uw minnaar of ben ik uw prooi
Verbonden door een ring om de vinger,
of de sleutel voor het slot van een kooi
U heeft de schoonheid in pacht,
u heeft charisma en macht
Laat mij de teugels zijn, de menning van uw paard
Laat mij het zilver zijn, om uw crucifix van staal
Laat mij de dienaar zijn, de drager van uw vlag
Laat mij de zaligheid zijn, erkenning waarop uw wacht
Ben ik uw minnaar of ben ik uw prooi
Verbonden door een ring om de vinger,
of de sleutel, voor het slot van een kooi
U heeft de schoonheid in pacht,
u heeft charisma en macht
Maak mij uw minnaar en ontsluit mijn kooi
Ook ik ben een kind van het volk,
Weerspiegeld in het leer dat ik looi
Mijn handen waren ruw en vol kracht,
voor u werden zij warm en zacht
Vergeef me, maar ik denk alleen aan u
En onder de ogen van god,
betreedt Jeanne het schavot
Haar tranen glimmen op haar gezicht
Omringd door een brandende zee,
neemt zij mijn liefde mee
Maar ik ween niet,
want ze is op weg naar huis
terug naar boven
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
alle teksten: Willemwiebe van der Molen
Vandaag was ik op een basisschool in Tilburg om een proefworkshop muziek te geven. In de gymzaal hing ik de Fantasie-tekeningen aan het klimrek en stalde ik mijn instrumentarium uit. Om half twaalf zaten de banken vol met zo'n 40 kleuters die geïnteresseerd naar mijn accordeon keken. We konden beginnen met het Fantasie-lied!
