dinsdag 14 juli 2009

De Straatmuzikant

Ik heb een paar weken Efteling-vrij. Om te voorkomen dat ik me thuis ga vervelen had ik bedacht eens te proeven van het leven van de straatmuzikant. Durf ik dat? Wat schuift dat? Vinden de mensen het leuk?

Ik zie ze regelmatig staan, de collega accordeonisten in de stad, soms kunnen ze geweldig spelen maar vaak is het muzikaal belabberd en ongeïnteresseerd. Dat moet anders kunnen dacht ik. Gister en vandaag trok ik erop uit, met mijn accordeon op m'n rug. Bij deze een verslag van mijn belevingen tot nu toe.

Dag I - Tilburg

Met een raar gevoel in mijn buik leg ik mijn pet op de grond in de winkelstraat. Het is druk, mensen lopen af en aan en trillerig zet ik in. Het is zo anders dan wat ik normaal doe. Normaal wordt ik gevraagd en nu voelt het een beetje opdringerig. De mensen in de stad hebben het druk; ze hebben geen tijd om stil te staan en even te luisteren. Ze moeten spullen kopen! Ik ben ook niet de enige die aast op wat losse munten; rechts van mij zit een gitarist voor de Hema en links, voor de Blokker, staat een Oost-Europeaans kwartet.

Maar ik heb een geheime troef, ik ben de enige die zingt. Zo doet Brabant van Guus Meeuwis het heel goed bij de oudere vrouwen en Stilte Voor De Storm van Jan Smit laat tienermeisjes meezingen. Ik krijg, tot mijn eigen verbazing, veel positieve reacties. Mensen glimlachen, zingen mee en steken hun duim op. En af en toe trekt iemand zijn portemonaie...

Wat me opvalt is de interesse die de passanten tonen in de inhoud van mijn pet. Net alsof je daar de kwaliteit van de muziek uit op kan maken. Gelukkig zit er als best wat in. Na zo'n drie uur spelen heb ik welgeteld € 22,65, 7 lollies en 2 blikjes Red Bull bij elkaar gespeeld.

Dag II - 's Hertogenbosch

Na mijn eerste speeldag heb ik bij sommige liedjes een kleine act bedacht om me nog meer te onderscheiden van mijn conculegga's. Zo heb ik voor Sinds 1 Dag of 2 een mooie roze zonnebril en huppelt er tijdens Rawhide een paardje voor mijn voeten (zie foto). En het werkt! toen ik na drie uur spelen door een winkelier werd verzocht om te verkassen stond de stand op €32,70!

Zoals vroeger zal het nooit meer worden. Ik speelde bij de boodschappenwagentjes -met statiegeld- van de Albert Heijn, terwijl mijn ouders boodschappen aan het doen waren. Dat leverde soms wel 30 gulden op in een half uur. Maar toen was ik nog jong en schattig!