maandag 6 juli 2009

Als De Dijken Breken

Een paar maanden geleden was ik in Groningen om in een prachtig huis te werken aan nieuwe liedjes. Geïnspireerd door de leegte die ik trof op de heenreis, en vooral het contrast met de randstad, schreef ik een lied over dit Nederland; Als De Dijken Breken, over water, dijken, vroeger & nu.



Sinds de allereerste vloed strijden wij hier met de zee
Wij bewerken hier het land, meters onder 't N.A.P.
Als de dijken breken,
Als De dijken breken

In dit eens zo groene land groeien steden als maar door
De nachten zijn hier niet meer zwart, de stille rust ging luid teloor
Als de dijken breken,
Als De dijken breken

Elke meter ingepland, want we houden van structuur
Alles beregeld en bepaalt, het volk, het land en de natuur
Wat zijn we toch ontzettend slim, met al die elektronica
Maar wat moet je zonder stroom in de natte Hollandia
Als de dijken breken,
Als De dijken breken

Wordt alles schoongespoeld